Nie zraziło to jednak wspaniałych Panciów Brosa, którzy odwiedzili nasze dwie psinki w naszych skromnych progach. Powitanie było gromkie, acz nie burzliwe. Zaś po kapce chwili zabawa i nie tylko, rozgorzała na całego. Wrażeń przygotowaliśmy sporo, bo jak się okazało, Bros nie ma swojego balkonu, więc po raz pierwszy był w domu, ale jednak na zewnątrz, choć nie do końca na zewnątrz, bo jednak jakby w domu, tyle że bez ścian. Po krótkotrwałej acz dosadnej nauce wychodzenia na balkon - jak to mawiają, jak się nie wywrócisz, to się nie nauczysz - Bros nie mógł się zdecydować gdzie chce być. Albowiem możliwości obserwacji stały się niemal nieograniczone, zwłaszcza, że można było się wdrapać na składowane opony zimowe błękitnej strzały. Z drugiej strony, w domu kusiło go mnóstwo zabawek, w których Isia pozwoliła przebierać do woli, ale oczywiście z wyczuciem i z wyjątkiem ulubionego jeżyka. Jak to u młodych sharpków bywa, każda zdobycz została porządnie kłapnięta paszczą i wytarmoszona w sposób już wcześniej opisywany jako: mordować-mordować-mordować. W tym jakże sławne myszki i szczury. Młody przedstawiciel Bonomielli docenił także cenny walor zabawek Stada Moisi, czyli nie odcięte metki! Następnie przystąpił do obróbki żaby, a na deser zabrał się za dorodnego brokuła. To jednak nic. Dość powiedzieć, że Morcheeba właśnie ma cieczkę, więc gość-nastolatek-podlotek, próbował coś do czegoś, ale jeszcze bez większej wiedzy co i jak, no i z której strony. I tu chylimy czoła nad wyrozumiałością i delikatnością naszej księżniczki, bo przyjęła zapędy Brosa z bardzo dużym dystansem i tylko łapką wskazywała na nietakt Gościa. O takiej wyrozumiałości i dyplomacji, osiedlowi amanci mogą tylko pomarzyć. Isia podobne zapędy odpierała wyraźną, krótką i zapewne dosadną reprymendą. Podczas, gdy my Panciowie ciasteczkowaliśmy i gaworzyliśmy w najlepsze, psinki bawiły się, obwąchiwały z każdej możliwej strony, roznosiły coraz to inne pluszaki po wszystkich zakamarkach naszego lokum, w misce wody ubywało, a Bros coraz wyraźniej wykazywał dryg do ornitologii. Wypatrywanie ptaków i samolotów, to wyraźna pasja i pochłania mu całkiem sporo czasu. I jest na tyle wciągająca, że różowe śpiworki nie miały znaczenia dla małego mężczyzny.

Co by nie pisać, Bros został jednoznacznie przyjęty do stada, a Morcheeba objęła go swoim patronatem. Natomiast po spacerze po jeszcze mokrej trawie wiemy na pewno, że takie spotkania będą coraz częstsze i to ku radości każdego z jej uczestników. A w rękawie mamy jeszcze jednego asa...

Na koniec nowość we wpisach o psinkach w górach nad morzem, czyli tak zwane mądrości-zabobony ludowe: Jeśli o tym nie wiecie, Shar-pei nie wolno głaskać po głowie, bo z uwagi na luźna skórę, podwiną im się powieki i trzeba je będzie operować.

Życzymy Wam wszystkim wiele (u)śmiechu i oczywiście do usłyszenia/ zobaczenia/ a przynajmniej poczytania.