Coś wydaje mi się, że ci co mieszkają nad morzem są w stanie permanentnego, słodkiego urlopowania się. I chyba w tym moim wydawaniu jest odrobina racji, bo wystarczy spojrzeć na uradowaną Morcheebę, biegającą lub wylegującą się na plaży w stylu istnie wypoczynkowym. Nam pozostały spacery lasem. Też ładne, ale jakoś-takoś codzienne, bez urlopowego nastroju. Pewnie dlatego, że w uczęszczanym przez nas lesie nie ma morza. Ba, nie ma nawet rzeki, ani strumienia. W ogóle nie ma wody. No, chyba że w kałużach...
Za zdjęcia Mo wraz z życzeniami MIŁEGO PLAŻOWANIA pięknie dziękuję Wioli. Oj, jak fajnie się mają i urlopują ci co nad morzem.