Codzienność ze szczeniętami

W porównaniu ze szczeniętami z poprzednich miotów to dzieci Afery są bardzo ciepłolubne. Ciepło być musi, w przeciwnym razie głośny protest z siedmiu gardeł. Źródeł ciepła mają kilka: domowe centralne ogrzewanie, grzejnik olejowy oraz poduszka elektryczna, na której bardzo lubią się wylegiwać. Najchętniej jednak maluchy wtulałyby się w mamę.. Ta jednak wyraźnie zmęczona i niedospana, coraz częściej przenosi się od dzieciarni na sofę w poszukiwaniu spokojnego miejsca do snu. Dwie godziny, nie dłużej, pozwalają szczenięta pobyć matce poza skrzynią. A potem krzyk, pisk, wołanie tak głośne, że zignorować tego nie sposób. Afinia bez ociągania zwleka się z sofy i do dzieci. Karmi je w regularnych odstępach. Czasami przy karmieniu zasypia tak twardo, aż chrapie. Nie budzi jej nawet kwik szczeniąt domagających się masowania brzuszków. I wtedy do akcji, z konieczności, ale też z litości nad biednym suczydłem i kwilącymi szczeniętami, wkraczamy my. Masowanie szczenięcych brzuszków opanowaliśmy do perfekcji. Szczególnie Piotr ma dużo cierpliwości i delikatności przy "obsłudze" osesków. Ciągle jeszcze dyżurujemy przy nich naprzemiennie: poranki i przedpołudnia to czas dyżurowania Piotra, mój zaś to reszta doby. Pomału zaczynam odczuwać deficyt snu. Podobnie jak Aferka..

A w skrzyni pojawiły się pluszowe zabawki. Maluchy nie potrafią się nimi bawić, ale używają je jako poduszeczki. Lubią leżeć z główkami podpartymi czymś miękkim. Dlatego pluszaki.

Do następnego razu!